-
1 revincio
re-vincio, vīnxī, vīnctum, īre1)manūs (acc. graec.) post terga revinctus V — со связанными назад рукамиб) привязывать ( aliquem ad saxa O); укреплять ( ancoras catenis Cs); обвивать ( crines serpentum spiris V); украшать ( templum velleribus nivcis et festā fronde V); захватывать, приковывать ( mentem amore Ctl)latus ense r. Prp — опоясать(ся) мечом2) отвязывать ( aliquem Col)